Doğanşehir
Durmadan değişen nadide kaza,
Has bahçede nazlı gül Doğanşehir,
Halife Harundan intikal bize,
Kıskanıyor seni el Doğanşehir.
Önce Viranşehir adını aldın,
Nice nice ile bağlandın kaldın,
Sonunda bu şanlı ismini aldın,
İlelebet mutlu ol Doğanşehir.
Osmanlıdan sonra doğdu güneşin,
Tarih kokuyor şu toprağın taşın,
Soğuk sularınla bulunmaz eşin,
Dilerim turistle dol Doğanşehir.
Kristal kahvesi’dir meşhur durağın,
Toplanır halk yakın olur ırağın,
Saygılıdır ustan ile çırağın,
Görünmez gözüne pul Doğanşehir.
Şifa var sıtma pınarı suyundan,
Çıkam bakam elmalının boyundan,
Yıldızsubaşı, Şakşak, kıyından,
Suyunla şifayı bul Doğanşehir.
Altıntop,Yuvalı,Çavuşlu,nazlı,
Polat köfte yapmış analı kızlı,
Bıçakçı, çalışır kış ile yazlı,
Meyveden görünmez dal Doğanşehir.
Güney toprak mağara Kapıderede,
Nurhak dağı, Yitme dağı,Beğrede,
Ziyaretler mevcuttur bu yörede,
Söğütte, sadedir bal Doğanşehir.
Takazı , gezenler sürüyor sefa,
İnsanın çalışkan doludur vefa,
Çığlık, Yel ağacı dertlere şifa,
Çare bulur sırtla bel Doğanşehir.
Fındıkköy, Gövdeli, Suçatı, şirin,
Değirmenderesi, mesire yerin,
Kayapınar, yanı Erkenek, serin,
Ilgıt ılgıt eser yel Doğanşehir.
Üç kardeş kurmuşlar Küçüklüköyü,
Koçdere,Kelhalil sallar yabayı,
Örencik, mevsimlik sayıyor ayı,
İsterim kadrolar al Doğanşehir.
Eskiköy, ile Şabanlar, obası,
Şeker yapmak Günedoğru, çabası,
Gurbete göçüyor can Gürobası,
İş için görünmüş yol Doğanşehir.
Karanlıkdere, gül Kurucuova,
Beypınarbaşı’nda, mis gibi hava,
Kadılı’ya, kurmuş bülbüller yuva,
Avaz eyler tatlı dil Doğanşehir.
Hudutköy, özenle büyütmüş orman,
Yolkoru, tütünü eylemiş harman,
Karaterzi, arar tezgahta derman,
Halı dokur usta el Doğanşehir.
Tarımda çalışır şu Çömlekoba,
Pancar tarlasında gösterir çaba,
Kol kola çırpınır evlatla baba,
Niyazım düzelir hal Doğanşehir.
Uzanıpta gider Polatderesi,
Dedeyazı, Reşadiye, yöresi,
Dağın eteğinde Şatırobası,
Bürünmüş mor sümbül al Doğanşehir.
Sürgü-nün sevgisi gönlüme doğar,
Ala balığıyla ne desen değer,
Kaya bu vatana aşıktır meğer,
Sana sevdalıyım bil Doğanşehir.
|