İlçemiz Doğanşehir ve bağlısı yerleşkelerdeki insanlarımız, genç nüfus, okullu ve çalışanlarımız ile sosyal hayatın getirdiği zorluklara göğüs gererek, bir o kadar da zor olan  yaşantımıza inatla devam ediyoruz, etmeye çalışıyoruz. Siyaset, ekonomi, sosyo-ekonomik şartlar, gündelik radyo, televizyon, sosyal iletişim imkanları ile nabzımızı bazen yükseltse de sanırım yüksek tansiyona alışmış hasta modeli, bir şeyleri görmezden ve duymazdan gelen tavrımızı koruyoruz.

Genel toplumsal reaksiyonları vermekte çoğu zaman geciksek de, birilerinin dediği gibi hepten unutkan ve balık hafızalı da değiliz bana göre. Sabrın, tahammülün, dayanımın en son kertesine kadar izin vermeye alışkın bir bünyeye sahibiz anladığım kadarıyla. Kıymetini bilemeden kaybettiğimiz muhteşem değerlerimizden, anne-baba, büyüklerimiz, liderlerimiz yanı sıra, ahlaki törpülenmişliklerimiz, kültür ve edebiyat yozlaşması, bilginin önemsizleşip kes-yapıştırın gerçek yaşamımıza da intikal etmiş olduğunu görmek zaman zaman umutsuzluklara neden olsa da, bir ara silkinerek yeniden kendimiz getirecek bir şeylerin habercilerinin de etrafımızda dönmekte olduğunu müşahede etmekteyim. Toplumsal dinamiklerin ön planda uygulayıcı olmaları gerekliliğinin, örnek davranış ve süreklilik arz eden, tutarlı ve kararlılıkların en çok ihtiyacımız olan eksikliklerimiz olduğundan hiç endişem yoktur.

 Bu sebeple, gerçek yaşamda genç insanlara nasihat vermek yerine, yaparak örnek olmak, göstermek, öğretmek, rehber olmak en etkili ve etkileyici nosyonu da beraberinde taşıyacaktır. Yapılmış, olmuş, geçmiş ve yaşanmışlıkların esiri olmak yerine ders ve tecrübe  kısmını rehber alıp ileriye bakmak, hedef koymak,  tam şimdilerde yapmamız gerekenlerdir bence. Fikir sahibi olup ukalalık yapmak yerine bilgi sahibi olup bilgece davranmaya en çok ihtiyacımız olan zaman içerisindeyiz. Kütüphaneler yerine "google"dan istifade etmek, Yabancı dil sözlükleri yerine net ortamındaki çeviricileri kullanmak, resimleri, yazıları, türküleri, şarkıları oradan oraya ekleyerek, yapıştırarak, sosyal medya profillerinde cirit atmanın da en doygun haline doğru hızla gitmekte olduğumuzu da fazlasıyla hissediyorum kendimce. Gelişmiş ülkelerin hemen hemen tamamında toplumbilimcilerin takip ve tetkik ettikleri, analiz ve çıkardıkları sonuçlarda bu süreci yaşamanın gerekliliği de kaçınılmazdır.

 Öyleyse gerçek, doğru, asıl olan çok yakındır, sanalın kandırmacalarına rağmen. Klavyebereli vatanperverler, ekranardı kahramanlar, network filozofları, fareucu savaşçıları, camküfürbazları ve daha nice sayıp çoğaltabileceğimiz kategorisi yeni meslek erbaplarını birer birer yine bu pencerelerden sizlerle paylaşacağım.

 İlk olması sebebiyle bu yazımda ifade etmeye çalıştığım temel prensiplerin özü, geçmişe bağlı kalmadan geleceği kurmak yerine, yaşanmışlıklardan ders alarak yapacaklarımız gösterme zamanıdır. Fiiliyat, uygulama, hayata geçirme zamanıdır. Bundan sonraki paylaşacağım tüm yazılarımda bölüm bölüm anlatımlar olsa da hepsinin bir biri ile ilişkilendirilebileceği bir yazı dizisi olacağını belirtirim.

 Fikri Önay BULANIK

Araştırmacı-Yazar-Redaktör